ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ
Ο Καραγκιόζης είναι κεντρική φιγούρα του
παραδοσιακού Ελληνικού και Τουρκικού Θεάτρου Σκιών, το οποίο σε πολλές
περιπτώσεις αποκαλείται με το όνομα του πρωταγωνιστή του. Στα Τούρκικα
ονομάζεται Karagöz που σημαίνει μαυρομάτης.
Στην Ελλάδα ο Καραγκιόζης, ως λαϊκός ήρωας, εκπροσωπεί το φτωχό, εξαθλιωμένο, πονηρό Έλληνα, στο περιβάλλον της Τουρκοκρατίας. Ο εξελληνισμός του Καραγκιόζη, πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα, από τον καραγκιοζοπαίχτη Δημήτριο Σαρδούνη ή Μίμαρο (1865-1902), κατά τα τέλη του 19ου αιώνα.
Είναι καμπούρης και περιστοιχίζεται από την οικογένειά του, το φίλο του Χατζηαβάτη, το θείο του Μπάρμπα-Γιώργο και άλλους χαρακτήρες. Ζεί σε παράγκα (Η παράγκα του Καραγκιόζη), είναι ξυπόλητος και μένει απέναντι από το σεράϊ (το παλάτι) του Βεζύρη.
Τα θέματα των έργων του Θεάτρου Σκιών είναι συνήθως σκωπτικά - σατιρικά, προκαλώντας γέλιο στους θεατές ενώ πολλές φορές αναφέρονται σε πραγματικά ζητήματα που ενδιαφέρουν τον κόσμο.
Οι χαρακτήρες
Σε κάθε έργο μπορεί να αναφέρονται και άλλοι βοηθητικοί χαρακτήρες, αλλά οι πιο συνηθισμένοι από αυτούς είναι:
 | Ο Χατζηαβάτης, δουλοπρεπής φίλος του Καραγκιόζη |
| Το Κολλητήρι, ένα από τα πολλά παιδιά του Καραγκιόζη (ή και Κολλητήρια, όταν τα φωνάζει όλα μαζί) |
| Η Αγλαΐα, η γυναίκα του |
| Ο Μπάρμπα-Γιώργος, μεγαλόσωμος βλάχος (με την ανάλογη προφορά) που φορά φουστανέλλα, δυνατός και γενικά αγριάνθρωπος |
| Ο Σταύρακας, μάγκας |
| Ο Σιορ Διονύσιος, Ζακυνθινός με Ιταλική παιδεία, με έντονη επτανησιακή προφορά |
| Ο Μορφονιός, με μια τεράστια μύτη, ο οποίος πιστεύει ότι είναι ωραίος |
| Ο Εβραίος, συνήθως πλούσιος |
| Ο Βελιγκέκας, φύλακας στο σεράϊ, συνήθως χτυπάει τον Καραγκιόζη κάθε φορά που θέλει να μπει μέσα |
| Ο Βεζύρης |
| Η κόρη του Βεζύρη, αντικείμενο πόθου |
Παρακολουθώντας την παράσταση...
